فرشته بهرامی پور؛ محمدحامد پورجعفری
چکیده
امروزه تقریباً بیشتر سیاستمداران کشورهای جهان، در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی حضور دارند و در حساب‌های کاربری‌شان، متن‌ها و گزارش‌های کاری را منتشر می‌نمایند. نقطه اوج این فعالیت‌ها را میتوان در دوران مذاکرات هستهای ایران و 1+5 مشاهده کرد. سؤال اصلی که در اینجا مطرح میشود این است که: نقش شبکه‌های اجتماعی درروند مذاکرات ...
بیشتر
امروزه تقریباً بیشتر سیاستمداران کشورهای جهان، در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی حضور دارند و در حساب‌های کاربری‌شان، متن‌ها و گزارش‌های کاری را منتشر می‌نمایند. نقطه اوج این فعالیت‌ها را میتوان در دوران مذاکرات هستهای ایران و 1+5 مشاهده کرد. سؤال اصلی که در اینجا مطرح میشود این است که: نقش شبکه‌های اجتماعی درروند مذاکرات هستهای وین چگونه بوده است؟ برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته استفاده‌شده است. تمام داده‌ها با بهره‌مندی از روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرارگرفته است. نتایجی که در پاسخ به پرسش فرعی نخست حاصل شد نشان داد که تعامل با مردم، مدیریت افکار عمومی و استفاده از زبان انگلیسی بخشی از نقاط قوت گروه مذاکرهکننده هستهای ایران در استفاده از شبکه‌های اجتماعی بوده است و از سوی دیگر، نداشتن راهبرد، بی نظم بودن و نداشتن مشاور رسانهای را نیز میتوان در لیست نقاط ضعف مذاکرهکنندگان در استفاده از این شبکهها جای داد. در بخش دیگری از نتایج و در پاسخ به پرسش فرعی دوم مشخص شد که شکستن انحصار رسانهای جریان اصلی، بالا بردن سرمایه اجتماعی مردم نسبت به مسئولان و تعامل مستقیم با مردم جهان و سخن رودررو با افکار عمومی از مهمترین اهدافی است که گروه مذاکره کننده هستهای با استفاده از شبکه‌های اجتماعی در پی آن بوده است و اما از دید مصاحبه شوندگان این پژوهش، پوشش رسانهای، ابزار جنگ روانی، جریانسازی رسانهای، بسترسازی تحلیل اخبار و مکمل جریان گردش آزاد اطلاعات از مهمترین کارکردهایی است که شبکه های اجتماعی در مذاکرات هستهای داشتند.
